Niemiecki
ORGA
Wyniki
Jak już wspomniałem na początku, wartości formantów samogłosek pochylonych stanowią cel moich badań. Dotychczas zbadałem materiał czterech informatorów i otrzymałem następujące wartości (mF1, 2 - średnia wartość odpowiedniego formantu, S - odchylenie standardowe):
[á] |
[é] |
[ó] |
|
mF1 (S) |
|||
| Informator 1 | 480 (73) | 390 (65) | 407 (53) |
| Informator 2 | 550 (129) | 437 (60) | 406 (41) |
| Informator 3 | 637 (69) | 434 (104) | 437 (60) |
| Informator 4 | 520 (50) | 413 (49) | 435 (46) |
mF2 (S) |
|||
| Informator 1 | 1210 (237) | 2269 (190) | 967 (123) |
| Informator 2 | 1246 (159) | 2155 (176) | 1083 (69) |
| Informator 3 | 1190 (122) | 2103 (143) | 1089 (109) |
| Informator 4 | 1042 (99) | 1782 (116) | 974 (83) |
Na podstawie tych wartości wykonałem wykres, dokumentujący moje pierwsze badania. Następnym krokiem było porównanie wyżej podanych wartości z wartościami jasnych samogłosek, które swego czasu zostały zmierzone przez Wiktora Jassema. Jednak dosyć szybko zaniechałem tej metody, ponieważ różnice wypływały nie tylko z jakości samogłosek. Inne warunki nagrywania (studio/praca w terenie), jak również niejednakowe wymogi (wypowiedzi sztuczne/naturalne) nie pozwalają na wyciągnięcie jednoznacznych wniosków. Tak więc dokonałem, na razie dla jednej informatorki, pomiarów zarówno dla jasnych, jak i dla pochylonych samogłosek (wykres) i porównałem ich formanty. Dla przejrzystości prezentuję tutaj wyniki tego porównania w wersji graficznej.
Porównanie [a]-[á]-[o]
Porównanie [e]-[é]-[y]
Porównanie [o]-[ó]-[u]
 |
|
|
